Aslında kendime inancım hiç yoktu. Sonra ne olursa olsun kendimi aynanın karşısında güzel hissetme isteğim çok baskın olmaya başladı. Ve böylece de kilo verme serüvenim başladı diyebilirim… O zamana kadar hiçbir egzersiz ya da atletik bir geçmişim olmamıştı. Üniversite yıllarında kendi kendime egzersiz yapmaya başlamıştım ancak kardiyo aletlerinden ileri gitmemişti! Hedefim bir an önce fazla kilolarımdan kurtulmaktı. Gerçekten denemediğim diyet, zayıflama hapları ve çayları kalmadı. Her yola para vermeye hazırdım yeter ki artık kilo vereyim ben de diğer kadınlar gibi üzerime giydiklerimi içime sindirerek aynaya bakayım… Kendimi kıyafetlerin arkasına saklamaktan çok yorulmuştum! Derslerim vardı, çocuğum vardı, sorumlu olduğum bir ev vardı, ama zamanım ve enerjim yoktu. Bir gün, kendi kendime bir söz verdim. Bugünden itibaren kendime zaman verecektim ve diyet yapmayacaktım. Acele etmeyecektim. Sadece akışa bırakıp elimden geleni yapacaktım. Zaten bu zamana kadar yıllar yılları kovalamıştı ve ben bir arpa boyu kadar yol alamamamın yanında eski kilomun üzerine kat ve kat kilo almıştım. Demek ki, bundan önce izlediğim yol, doğru yol değildi. Eğer doğru olsaydı çünkü, ben şu anda bu halde olmazdım. O zaman hiç yapmadığım bir şeyi yapmam gerekiyordu. Düşünce yapımı değiştirmek, şartlarımdan şikâyet etmek yerine bu şartları baz alarak kendim için ne yapabilirdim? Ve o gün benim dönüm noktam oldu. Kendime söz verdim. Bugünden itibaren haftanın beş günü egzersiz yapacağım, sağlıklı besleneceğim. Kendime ve vücuduma yüklenmeyeceğim, ondan yapabileceği şeyden fazlasını istemeyeceğim. Ve tam bir yetişkin gibi elimden gelenin en iyisini yapıp kendi zaferimi sevinçle kucaklayacaktım. Evet, bu başlama serüveni böyle bir akışta olmadı tabi…

Hayatı boyunca egzersizi adeta bir ceza gibi algılamış olan beynim, onu alkışlayarak kabul etmedi. Her sabah “offf bugünde egzersiz yapmam lazım” düşüncesi bütün günümü ele geçiriyordu. Kendimi adeta koltuktan kazıyarak kaldırıp egzersiz yapıyordum. Bazı günler iç sesim “saat geç oldu bugün egzersiz yapmayayım” diye beni ikna etmeye çalışırken diğer yanım “hayır kendine söz verdin kalk ve yap” diyerek beni vicdanımla baş başa bırakıyordu. Bu ikilikte güzel aslında, çünkü ardından egzersizini yapmış ve mutlu bir şekilde günü tamamlamış oluyordum. Bu süreçle beraber inanılmaz bir şey yaşadım! Adeta mucize oldu hayatımda, üç aylık süre sonrasında fark ettim ki egzersiz sayesinde kronikleşmiş mutsuzluğum, sürekli her şeyden şikâyet etme durumum ve hep bahanelere sığınma gibi sorunlarımdan kurutulmaya başlamıştım. Özetle egzersiz yapmak beni mutlu ediyordu ve daha çok mutlu olmak istiyordum. Egzersiz bir şekilde hayatımın parçası olmuştu. Mezun olduğum bölüm ve yapabileceğim işten memnun olamayacağımı anlayınca ve egzersiz yapmaktan bu kadar çok zevk aldığımı fark edince, kendimi neden bu alanda eğitmiyorum ve meslek haline getirmiyorum diye düşündüm. Demiştim ya ne düşünürsek o oluyor diye bir gün egzersizle ilgili bir eğitime yazdırırken buldum kendimi. Altı ay boyunca sıkı bir eğitimin ardından sınavımı geçerek, ACE tarafından (American Council on Exercise) sertifika ve Elevated Learning Academy’den de diplomamı aldım. Diplomam sürecinde eğitimler alıp sertifikalarımı da çeşitlendirdim. Özgüvenim yerine gelmişti! Bu meslek sayesinde birçok kişinin hayatına dokundum. Birçok kişiye yardımcı olmak, umut olmak, elimden geleni yapmak beni hem çok mutlu etti hem de hayattan ne istediğimi de göstermiş oldu. 2017’den bu yana tam zamanlı olarak, gerek bire bir gerekse de online bir biçimde kişiye özel spor programları, beslenme programları hazırlıyor ve sağlıklı bir bedene, sağlıklı bir yaşama kavuşmaları konusunda yardımcı oluyorum…